Ο Φίλιππος Ιωάννου (1796-1880) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου και ευεργέτης του 19ου αιώνα. Το πλήρες όνομα του ήταν Φίλιππος Ιωάννου Πάντος. Γεννήθηκε στη Ζαγορά του Πηλίου το 1800. Σε νεαρή ηλικία, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου μυήθηκε στις ιδέες της Φιλικής Εταιρείας. Το 1829 μετέβη στο Ναύπλιο, όπου προσλήφθηκε ως γραμματέας του Ανδρέα Μιαούλη. Νωρίτερα είχε πολεμήσει κατά την Ελληνική Επανάσταση στη Ζαγορά. Ηττήθηκε όμως στη Μάχη του Δράμαλη και έτσι αναγκάστηκε να μεταγκατασταθεί, στη Σκιάθο, τη Σκόπελο και τέλος στη Σύρο, όπου δίδαξε ελληνικά στην Ελληνική Σχολή μετά από παρότρυνση του ιδρυτή της Γρηγόριου Κωνσταντά. Μετά την επανάσταση πήγε στο Μόναχο όπου σπούδασε κλασική φιλολογία και φυσικές επιστήμες και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1836. Επίσης, όσο βρισκόταν εκεί δίδαξε και στο Ελληνικό Σχολείο. Μεταξύ των μαθητών του ήταν ο πρώτος Βασιλιάς της Ελλάδας Όθων, και η, τότε μνηστή του, Αμαλία. Απόκτησε βαθιές γνώσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και ήταν άριστος χειριστής της.