Όνομα με το οποίο είναι γνωστός ο Όισιν, θρυλικός γαελικός ποιητής και πολεμιστής του 3ου αι., γιος του Φιν (ή Φΐνγκαλ). Ο λεγόμενος κύκλος του O., που διατηρήθηκε κατά ένα μέρος σε μερικά χειρόγραφα του 12ου-16ου αι., περιλαμβάνει μια σειρά από επικά τραγούδια, που οι γαελικοί βάρδοι της Ιρλανδίας και των υψιπέδων της Σκοτίας τραγουδούσαν με συνοδεία άρπας. Τα χειρόγραφα αυτά, που ονομάστηκαν γι’ αυτό οσσιανικά ποιήματα, δημοσιεύτηκαν κατά ένα μέρος μεταξύ 1760 και 1763 από το Μακφέρσον · επί ένα σχεδόν αιώνα διατυπώθηκαν στην Αγγλία πολλές αμφισβητήσεις για τη γνησιότητα τους, οι οποίες κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Μακφέρσον είχε αλλάξει και πλουτίσει αρκετά τα χειρόγραφα κατά τη μετάφραση. Τα ποιήματα του O., σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη κατά την περίοδο του ρομαντισμού, γιατί ανταποκρίνονταν αρκετά στις προτιμήσεις της εποχής. Άλλοτε σε επικό και άλλοτε σε ελεγειακό τόνο, αφηγούνται τα κατορθώματα των ιπποτών και τις τραγικές ερωτικές ιστορίες με φόντο ένα σκυθρωπό και δραματικό τοπίο. 
Ο Γκαίτε, ο Σίλερ και ο Ναπολέων A’ υπήρξαν θαυμαστές του Ο.· κι αυτός ο Λεοπάρντι υπέστη τη γοητεία του για ένα διάστημα. Στην Αγγλία τα ποιήματα σημείωσαν επιτυχία, προπάντων μετά το θάνατο του Μακφέρσον: ο Κόλεριτζ έγραψε δυο ποιήματα μιμούμενος τον Ο. και ο Βύρων τα αναφέρει στις Ώρες σχολής.