Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Γεώργιου Σπανίδη, αξιωματικού της χωροφυλακής με καταγωγή από την Μικρομάνη. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, απ' όπου αποφοίτησε το 1926 ως σημαιοφόρος. Το 1929 προήχθη σε ανθυποπλοίαρχο, το 1930 ορίστηκε κυβερνήτης του "Αρετούσα" και το 1934 προήχθη σε υποπλοίαρχο αναλαμβάνοντας ύπαρχος στο υποβρύχιο "Παπανικολής". Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας επί δεκαετία. Επί θητείας του κατασκευάστηκε το κτίριο του Δημόκριτου και στελεχώθηκε η ΕΠΑΕ. Επίσης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της COMPLES (Cooperation Mediterraneenne pour l’ Energie Solaire), γενικός διευθυντής της ΕΡΕ (1965 - 1967) καθώς και πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας. Στην κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου (1963 - 1964) διετέλεσε υπουργός εμπορικής ναυτιλίας. Απεβίωσε το 1996.