O Ρωμαίος Θεόδωρος του Αλίβου, γεννήθηκε το 1820 στο χωριό Πάγοι της Κέρκυρας. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε νομικά στην Ιόνιο Ακαδημία και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στους Πάγους, καλύπτοντας με την δραστηριότητά του το βόρειο συγκρότημα της Κέρκυρας.

Παντρεύτηκε την Μαρία Φιλίτση Παγιατάκη και έκανε 4 γιους (Κωνσταντίνο, Λεωνίδα, Θεμιστοκλή και Ευστάθιο) και 3 κόρες (Μαρία Βοντετσιάνου, Ελένη Πιθαμίτση και Πουλχερία  Ρουβά (επώνυμα συζύγων).

Εισήλθε στην πολιτική σκηνή και εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Όρους), για πρώτη φορά στις 17 Μαΐου 1865 και συμμετείχε στην A’ Περίοδο. Η συνέπειά του στην διαχείριση των κοινών τον έκανε αγαπητό στο εκλογικό σώμα, με αποτέλεσμα να εκλέγεται Βουλευτής Κέρκυρας επί 20 συνεχή έτη, με τη συμμετοχή του στις Α (1865-1868), Β (1868), Γ (1869-1871), Ε (1873-1874), Ζ (1875-1879) και Θ (1882-1885) περιόδους της Βουλής. Ανήκε στο κόμμα των αληθινών ριζοσπαστών και συνεργάστηκε με το κόμμα των αγροτικών. Είχε συνεργασία με τον Πολυχρόνη Κωνσταντά, υπήρχαν όμως και θέματα στα οποία είχαν εκ διαμέρου αντίθετες απόψεις. Από το 1867 εκδίδει το φυλλάδιο «Οι εν Κερκύρα λησταί» στηρίζοντας λύση του αγροτικού προβλήματος. Τμήματα του φυλλαδίου χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα 130 χρόνια μετά το θάνατο του σε επιφυλίδες και αφίσες στην Κέρκυρα. Για την συμμετοχή και τους αγώνες του στην επίλυση του αγροτικού ζητήματος, πήρε στην ευρεία περιοχή το προσωνύμιο “Νομοθέτης”. Το συνημμένο πορτρέτο του είναι φτιαγμένο στη Βιέννη. Μία πινακίδα στην πίσω όψη του, αναφέρει τις λέξεις:“Parisi – VIENN” . Εικάζεται, ότι πιθανόν νά είναι έργο του Ιταλού ιστορικού ζωγράφου Nicola Parisi, που βρισκόταν στη Βιέννη το 1872-1873. Απεβίωσε το 1885, όντας εν ενεργεία βουλευτής.