Ο Στέφανος Κομμητάς, Θεσσαλός λόγιος και κληρικός, γεννήθηκε το 1762 στους Κωφούς της περιοχής Αλμυρού της Μαγνησίας. Αφού δίδαξε μερικά χρόνια στον Αλμυρό, ο Κομμητάς ως ιερωμένος μεταβαίνει στη Βιέννη το 1799, όπου και θα φοιτήσει σε σχολή της  εκεί  ακμαίας ελληνικής παροικίας. Παράλληλα με τις σπουδές του εργάζεται και ως οικοδιδάσκαλος. Είχε αναλάβει την φροντίδα εκπαίδευσης ευγενών νέων, που του είχαν εμπιστευθεί ο Γρηγόριος Γκίκας και ο Νεόφυτος Δούκας. Η παρουσία του στη Βιέννη μαρτυρείται σε έναν κατάλογο Ελληνοοθωμανών υπηκόων από το έτος 1808, που βρίσκεται στην ελληνική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Βιέννης. Το 1800 εκδίδεται στη Βιέννη και το πρώτο συγγραφικό του έργο με τίτλο «Παιδαγωγός ή Πρακτική Γραμματική». Στην Αυστρία υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος της «Εταιρείας του Ελληνικού Λυκείου», η οποία ιδρύθηκε το 1811 από τον μητροπολίτη Ουγγαροβλαχίας Ιγνάτιο. Το χρονικό διάστημα 1811-1814 επισημαίνοντας την έλλειψη διδακτικών βιβλίων, χρήσιμων για τη σπουδάζουσα νεολαία, επιδίδεται στην έκδοση της δωδεκάτομης «Εγκυκλοπαίδειας ελληνικών μαθημάτων, Ρητορικής, Γραμματικής και Ποιητικής» καθώς και της δεκάτομης «Εγκυκλοπαίδειας ελληνικών μαθημάτων, συλλεγείσης εκ των αρίστων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών μετά των αναγκαίων υποσημειώσεων», εκδοθείσα και μεταγενέστερα από τον Κωνσταντίνο Γκαρπολά. Επόμενος σταθμός είναι το Βουκουρέστι, όπου για δύο περίπου έτη (1816-1818) δίδαξε στο ηγεμονικό Λύκειο του Βουκουρεστίου. Ο Κομμητάς θα παραμείνει στο Βουκουρέστι και θα μυηθεί το 1819 από τον Νεόφυτο Δούκα στη Φιλική Εταιρεία , όπου και θα αναπτύξει έντονη δράση, συμβάλλοντας σημαντικά στην επιτυχία του απελευθερωτικού κινήματος του 1821. Το 1821, χρονιά κατά την οποία κηρύσσεται η Ελληνική Επανάσταση, ο Κομμητάς βρίσκεται στην Στεφανούπολη (Μπρασόβ) στην Τρανσυλβανία μαζί με τον Νεόφυτο Δούκα. Η έντονη εμπλοκή του στην γλωσσική διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων λογίων της εποχής και ο αγώνας του για την επικράτηση της αττικής διαλέκτου, τον καθιστούν σφοδρό πολέμιο του Κοραή, επικριτή της «μέσης οδού» και υπέρμαχο της καθιέρωσης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στην εκπαίδευση. Η Πέστη ήταν ο τελευταίος σταθμός της ζωής του. Σε ηλικία 68 ετών, το έτος 1830, ο Κομμητάς πεθαίνει, αφήνοντας το πλούσιο έργο του, συγγραφικό και διδακτικό - παιδευτικό, πολύτιμη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.