Ο Αντώνιος Μανούσος ή Μανούσης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1828. Αποφοίτησε στην Ιόνιο Ακαδημία και κατόπιν έφυγε για την Ιταλία, όπου σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια της Βενετίας και της Πάδοβας και κατατάχθηκε στον ιταλικό στρατό, από όπου αποστρατεύτηκε με το βαθμό του ταγματάρχη. Κατόπιν απόρριψης αίτησής του να υπηρετήσει τον ελληνικό στρατό επέστρεψε στην Ιταλία.Τα πρώτα του ποιήματα δημοσίευσε στα ιταλικά, και γνώρισε επιτυχία με το Il canto del soldato. Το 1848 δημοσίευσε το Θάνατο της τυφλής, ποίημα γραμμένο σε τρίστιχα της τεχνοτροπίας του Δάντη, και επηρεασμένο από τις σολωμικές γλωσσικές απόψεις. Το 1850 δημοσίευσε σε φυλλάδια μια συλλογή δημοτικών τραγουδιών με τον τίτλο Τραγούδια εθνικά συναγμένα και διασαφηνισμένα υπό Αντωνίου Μανούσου. Το 1852, μετά από πρόσκληση του μητροπολίτη Ιωαννίνων ίδρυσε έδρα ιταλικής γλώσσας στην πόλη, όπου δίδαξε για τέσσερα χρόνια.Το 1857 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή Στεναγμοί και το 1876 τα Λυρικά ποιήματα.Το 1882 δημοσίευσε το μελόδραμα Δέσπω η ηρωίς του Σουλίου, τη μουσική για το οποίο έγραψε ο Παύλος Καρρέρ. Πέθανε στη Βενετία το 1903. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αντώνιου Μανούσου βλ. Χατζηφώτης Ι.Μ., «Μανούσος Αντώνιος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
⟶
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
