Ο Παύλος Λάμπρος (1820 - 1887) ήταν Έλληνας διακεκριμένος λόγιος, ιστοριοδίφης και νομισματολόγος του 19ου αιώνα.

Γεννήθηκε στους Καλαρρύτες Ιωαννίνων στις 29 Ιουνίου 1820. Φυγαδεύτηκε από την μητέρα του στην Κέρκυρα, όπου βρήκαν άσυλο. Όταν πέθανε η μητέρα του τον ανέλαβε υπό την φροντίδα του ο θείος του Απόστολος Παπαγεωργίου, στον οποίο μαθήτευσε χρυσοχόος και χαράκτης. Παντρεύτηκε την Γεωργία Φραγκοπούλου, κόρη του Διονύσιου Φραγκόπουλου Χρυσοχόου. Επιδόθηκε στην επιστήμη της νομισματολογίας, και ενώ αυτοδίδακτος, διακρίθηκε παγκοσμίως στον τομέα του για τις μελέτες που δημοσίευσε. Έγινε έμπορος νομισμάτων στην Κέρκυρα και στην Αθήνα. Παράλληλα κατέγραψε τις παρατηρήσεις του με επιστημονικό τρόπο και εκπόνησε το συγγραφικό του έργο στην Κέρκυρα από το 1855 για να το εξακολουθήσει τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Σχημάτισε συλλογές αρχαίων νομισμάτων των Επτανήσων, τα δε μεσαιωνικά του των Σταυροφόρων και άλλων Φράγκων κατακτητών ήταν από τις πλουσιότερες συλλογές της Ευρώπης. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 1887 και κηδεύτηκε το απόγευμα της 12 Οκτωβρίου. Γιος του ήταν ο Σπυρίδων Λάμπρος, ιστορικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας.