Ο Ντίνος Κονόμος (Ζάκυνθος, 6 Ιουλίου 1918 - Λονδίνο, 9 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, σημαντικός σύγχρονος συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης.

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 6 Ιουλίου 1918, όπου πέρασε τα παιδικά και νεανικά χρόνια του. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την αρχειακή έρευνα της επτανησιακής ιστορίας και λογοτεχνίας. Δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του στη Ζάκυνθο, κατά τη διάρκεια της Κατοχής (αρχές 1944), το οποίο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του φίλου του ποιητή Σπύρου Γκούσκου, ο οποίος είχε σκοτωθεί «στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, πολεμώντας τον ιταλικό φασισμό».  Το 1945 δημιούργησε το λαογραφικό, ιστορικό και φιλολογικό περιοδικό Επτανησιακά Φύλλα, το οποίο διηύθυνε μέχρι το θάνατό του, και αργότερα το συνέχισε ο Διονύσης Σέρρας. Πολλές μελέτες του και υλικά που είχε συλλέξει καταστράφηκαν κατά τη σεισμο-πυρκαγιά του 1953 στη Ζάκυνθο.

Μετά το 1953 ο Κονόμος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, όπου διέσωσε από την καταστροφή τα Αρχεία της Εθνικής Παλιγγενεσίας, τα οποία και αποκατάστησε. Έργο ζωής του υπήρξε η πολύτομη έκδοση Ζάκυνθος (Πεντακόσια χρόνια). Τιμήθηκε για την προσφορά του από διάφορους φορείς, μεταξύ των οποίων και η Ακαδημία Αθηνών, δυο φορές, το 1965 για τα βιβλία που είχε δημοσιεύσει την προηγούμενη χρονιά επ' ευκαιρία του εορτασμού της εκατό χρόνων της Ενώσεως της Επτανήσου, αλλά και αργότερα για το σύνολο του έργου του.

Ο Ντίνος Κονόμος πέθανε σε νοσοκομείο του Λονδίνου στις 9 Νοεμβρίου 1990 από καρδιακή προσβολή και ετάφη στη Ζάκυνθο. Η πλούσια και πολύτιμη βιβλιοθήκη του δωρίστηκε στο Δήμο Ζακύνθου.