Ο Ιωάννης Τσακασιάνος (Ζάκυνθος 1853 – Ναύπλιο 1908) ήταν Έλληνας ποιητής της Επτανησιακής Σχολής. Συνέγραψε λυρικά ποιήματα καθώς και σατιρικά, τα οποία υπήρξαν δημοφιλή την εποχή του εξ αιτίας του ηπίου περιεχομένου τους. Γεννήθηκε το 1853 στη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του είχε βενετσιάνικη αριστοκρατική καταγωγή, ενώ η μητέρα του ασχολούνταν με την υφαντική. Είχε πέντε αδέλφια εκ των οποίων δύο κορίτσια και τρία αγόρια. Όταν ήταν μικρός εργάστηκε ως βοηθός στο κουρείο που λειτουργούσε ο θείος του στη Ζάκυνθο, το οποίο ήταν ένα από τα πλέον γνωστά στην υψηλή κοινωνία της Ζακύνθου. Εκεί, ήρθε σε επαφή με καλλιτέχνες και ποιητές, μελέτησε ποίηση, έμαθε ξένες γλώσσες και κιθάρα. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, και οι ικανότητες του σε αυτά τον έκαναν γνωστό στους αριστοκρατικούς κύκλους της εποχής του. Ήταν ανάμεσα στους συνιδρυτές του περιοδικού "Ποιητικός Ανθών", όντας ένας από τους σημαντικότερους χρηματοδότες του. Το περιοδικό αυτό απέκτησε φήμη και αναγνώριση από λόγιους της εποχής όπως ο Ανδρέας Λασκαράτος και ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Στο περιοδικό αυτό, ο Τσακασιάνος δημοσίευε ποιήματα, χρησιμοποιώντας κυρίως το ψευδώνυμο Σπουργίτης.