Ο Κωνσταντίνος Τυπάλδος-Ιακωβάτος γεννήθηκε στο Ληξούρι στις 17 Φεβρουαρίου 1795. Οι πρώτες σπουδές του πραγματοποιήθηκαν από τον Σπ. Τρέκκα και τους ιεροκήρυκες Χαράλαμπο Φλώριο Λαγκούση και Χαράλαμπο Ποβερέτο. Από μικρή ηλικία προορίζονταν για κληρικός. Το 1817 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1819 διορίσθηκε ως λαμπαδάριος του Μητροπολίτη Τριπόλεως Αγαθαγγέλου Τυπάλδου Κοζάκη. Ακολούθησε ο διορισμός του ως καθηγητής και μετέπειτα έφορος της Ιονίου Ακαδημίας.
Στις 12 Οκτωβρίου 1842 ο Τυπάλδος εκλέγεται Μητροπολίτης Κεφαλληνίας στη θέση του αποθανόντος Παρθενίου του Μακρή. Όμως η θέση αυτή δεν επικυρώθηκε από την Ιόνιο Γερουσία. Το 1843 πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη και αναλαμβάνει τη θέση του πρώτου σχολάρχη της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Εκεί θα διδάξει φιλοσοφία και θεολογία και θα συμβάλει στη δημιουργία της βιβλιοθήκης της σχολής το 1853. Το 1847 ανακηρύσσετε Αρχιμανδρίτης και Γενικός Ιεροκήρυκας του Πατριαρχικού Θρόνου και το 1848 Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως. Το 1865 παραιτήθηκε από Μητροπολίτης και επέστεψε στο Ληξούρι, στο οποίο πέθανε την 21η Νοεμβρίου 1868.
Ο Τυπάλδος αγωνίστηκε και πέτυχε να ματαιώσει το 1831 και το 1836 την πραξικοπηματική ανακήρυξη αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Επτανήσου και την αποκοπή της από την πατριαρχική δικαιοδοσία.

Ηλίας Τσιτσέλης, Κεφαλληνιακά Σύμμικτα, Τόμος Α', σελίδες 669-690