Ο Χαράλαμπος Πρετεντέρης Τυπάλδος, ήταν γιός του Διονυσίου και της Μαρίας Δελλαπόρτα. Γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς στις 3 Αυγούστου 1821. Διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα στο Ληξούρι με δασκάλους τους ιερείς Άνθιμο Μαζαράκη και τον Γρηγόριο Μεληδόνη. Το 1840 γράφτηκε φοιτητής ιατρικής στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο ενώ ένα χρόνο αργότερα πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του, όπου τον Αύγουστο του 1846 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Παρισιού.
Το 1847 επέστρεψε στην Κεφαλονιά όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού για μια τριετία στο Αργοστόλι και συνέβαλε στην εξάλειψη της επιδημίας τύφου που είχε εξαπλωθεί ραγδαία.

Το 1851 διορίστηκε καθηγητής στην Ιατρική Σχολή της Ιονίου Ακαδημίας όπου δίδαξε εκεί μέχρι την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Το 1864 διορίστηκε καθηγητής Κλινικής της Ιατρικής Νοσολογίας  στο Εθνικό Πανεπιστήμιο στο οποίο δίδαξε μέχρι το θάνατό του.

Εκτός της ιατρικής ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εξελέγη δύο φορές βουλευτής Κεφαλληνίας στην Ιόνια Βουλή και εργάστηκε πολύ υπέρ της ένωσης των Επτανήσων με το Ελληνικό Βασίλειο. Απεβίωσε στις 29 Δεκεμβρίου 1885.

Ηλίας Τσιτσέλης, Κεφαλληνιακά Σύμμικτα, Τόμος Α',  σελίδες 747-753