Ο Γερμανός Καλλιγάς (κατά κόσμον Γεράσιμος Καλλιγάς, 1844 - 18 Ιανουαρίου 1896) ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών (και πάσης Ελλάδος). 
Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1844. Μετά την περάτωση των εγκυκλίων σπουδών του, σε ηλικία 15 ετών, μετέβη στη Ρωσία, ενώ έπειτα από δύο χρόνια μετέβη στην Πάτμο όπου και χειροτονήθηκε διάκονος. Στη συνέχεια εισήχθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης απ΄ όπου και αποφοίτησε το 1874.
Διετέλεσε διάκονος και αργότερα Πρωτοσύγγελος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και προϊστάμενος της Ορθοδόξου Κοινότητας της Μασσαλίας (1880) όπου και ανέπτυξε εξαιρετική δράση. Το 1884 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας, στην οποία επίσης ανέπτυξε μεγάλη οργανωτική ικανότητα και φιλανθρωπική δράση. Το 1889 παρά την τότε λυσσαλέα αντίδραση των συνοδικών εκλέχθηκε Μητροπολίτης Αθηνών.
Ιστορική παρέμεινε η διοίκηση του Γερμανού που αποκατέστησε την τάξη στην Εκκλησία. Εργάσθηκε για την πνευματική, ηθική και οικονομική ανύψωση του κλήρου. Ίδρυσε τον «Ιερό Σύνδεσμο», ενίσχυσε την «Ανάπλαση» και υπήρξε από τους θεμελιωτές της «Εταιρείας των Φίλων του Λαού». Άσκησε φιλανθρωπία προς κάθε κατεύθυνση, υπεράσπισε την Ορθοδοξία έναντι του Παπισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στις διάφορες επιχειρούμενες επεμβάσεις και παρεμβάσεις υπό της Πολιτείας στην Εκκλησία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Γερμανός πέθανε στις 18 Ιανουαρίου του 1896.