Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1790. Δεν ήταν ιδιαίτερα μορφωμένος, όμως από παιδί διακρινόταν για το σοβαρό του ήθος, τη φιλομάθεια και τη γενναιοφροσύνη. Επιδιδόταν κυρίως στη μελέτη της ελληνικής ιστορίας και ενθουσιαζόταν με τα κατορθώματα των προγόνων, γεγονός που έθρεψε στην ψυχή του τον πόθο του αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Μετήλθε για μικρό χρονικό διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου στα κατώτερα δικαστήρια της Κεφαλονιάς (δικολάβος), έως ότου έφθασε η στιγμή να αφοσιωθεί στον αγώνα της ανεξαρτησίας, ακολουθώντας και την οικογενειακή του παράδοση. Το 1819 μυήθηκε από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρεία και στάλθηκε στην Κεφαλονιά για να διαδώσει το σχέδιό της. Με την έναρξη της Επανάστασης του 1821 πέρασε στην Πελοπόννησο, μαζί με άλλους 400 οπλίτες και Ζακυνθινούς και Κεφαλλονίτες Φιλικούς. Πήρε μέρος στη μάχη του Λάλα και συνέβαλε αποφασιστικά στην κρίσιμη για την εξέλιξη του Αγώνα νίκη των ελληνικών στρατευμάτων επί των τουρκαλβανών Λαλαίων. Για τη συμμετοχή του στην Επανάσταση τιμωρήθηκε μαζί με άλλους Επτανήσιους αγωνιστές από τον τότε Αρμοστή με ισόβια εξορία και δήμευση των υπαρχόντων τους. Μετά τη μάχη στο Λάλα πήγε στη Τριπολιτσά, όπου βρισκόταν η έδρα της Προσωρινής Κυβερνήσεως. Από εκεί ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία, στη διάρκεια της οποίας ανέλαβε διάφορα αξιώματα. Πήρε μέρος σε Εθνοσυνελεύσεις, διετέλεσε υπουργός Αστυνομίας και αργότερα Πολέμου και στάλθηκε στην Ιταλία, ως μέλος της διπλωματικής αποστολής που παρενέβη στο Συνέδριο της Ιερής Συμμαχίας στη Βερόνα υπὲρ του Αγώνα. Εξαιτίας του ήθους του και της πειστικότητας των λόγων του έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε κρίσιμες στιγμές της Επανάστασης καθώς και στους εμφύλιους πολέμους που ξέσπασαν κατά τη διάρκειά της. Υπήρξε αρχηγός του ρωσικού κόμματος και συνεργάτης του Καποδίστρια. Υπηρέτησε τον Όθωνα στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του, παρά τις διαφωνίες του και την εχθρότητα που έδειξε προς το πρόσωπό του η Αντιβασιλεία. Πήρε μέρος στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου και στη διαμόρφωση του Συντάγματος ως μέλος της Α΄ Εθνοσυνέλευσης. Το 1844 διορίστηκε Υπουργός των Οικονομικών και προσωρινώς των Ναυτικών από τον Κωλέττη. Το 1850 προήχθη σε μεγαλόσταυρο και αντιστράτηγο και διορίστηκε πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη περίοδο πριν τον Κριμαϊκό Πόλεμο. Η πολιτική του σταδιοδρομία ολοκληρώθηκε όταν διαφώνησε με τον Όθωνα για τα πρόσωπα που θα συμμετείχαν στην κυβέρνηση που του ανέθεσε να σχηματίσει. Πέθανε στην Αθήνα το 1860.

Ηλίας Τσιτσέλης, Κεφαλληνιακά Σύμμικτα, Τόμος Α',  σελίδες 409-423