1. Πρόσωπο
  2. Άνδρας
  3. Αρχειακή Συλλογή Παναγή Πατρικίου
  4. Πρόσωπα της Κεφαλονιάς
  5. 1808
  6. Αργοστόλι
  7. 03 Νοεμβρίου 1876
  8. Αργοστόλι
  9. Κεφαλονιά | Παξοί (Νησί)
  10. Έλληνας
  11. Βουλευτής
  12. Καθηγητής μέσης εκπαίδευσης
  13. Φιλοσοφία - Πολιτική
  14. Ελληνική
  15. Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων
  16. Πετρίτσειο Γυμνάσιο Ληξουρίου
    • Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1808. Απέκτησε σημαντική μόρφωση από σπουδαίους δασκάλους, όπως ο Νεόφυτος Βάμβας και ο πολύγλωσσος καθολικός ιερέας P. Bernardo. Με προσωπική του μελέτη γνώρισε την αγγλική, τη γαλλική και τη γερμανική γλώσσα. Επιδόθηκε ιδιαιτέρως στη μελέτη της φιλοσοφίας τόσο της ελληνικής όσο και των σύγχρονών του ρευμάτων, της εκλεκτικής γαλλικής σχολής και την Εγελιανής φιλοσοφίας, με δάσκαλό του τον Ι. Μενάγια. Το 1832 άρχισε την διδασκαλική του πορεία, όταν διορίσθηκε ως βοηθός στο Δευτερεύον Σχολείο στο Αργοστόλι. Τέσσερα χρόνια μετά προήχθη σε καθηγητή των ελληνικών και της φιλοσοφίας στο Λύκαιο Αργοστολίου, του οποίου διετέλεσε και διευθυντής το 1840. Το 1842 μετατέθηκε ως διευθυντής στο Λύκειο Παξών και στη συνέχεια επανήλθε στο Αργοστόλι, όπου δίδαξε έως το 1851, όταν απολύθηκε από τον Αρμοστή Ward, εξαιτίας άρθρων του στον Αιώνα και την Αθηνά, σχετικά με το ζήτημα του ορισμού της ελληνικής ως επίσημης γλώσσας του Ιονίου Κράτους. Το 1851, η κοινότητα των ομογενών της Τεργέστης αναγνωρίζοντας την αξία του τον προσκάλεσαν ως διευθυντή της εκεί ελληνικής σχολής, όμως προβλήματα υγείας τον έφεραν ξανά στην Κεφαλονιά. Το 1854 προσκλήθηκε ως καθηγητής ελληνικών και προήχθη σε γυμνασιάρχη της Πετριτσείου σχολής στο Ληξούρι, η οποία εκείνη την χρονική περίοδο γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και πρόοδο, οφειλόμενη σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητα του ανδρός. Το 1858 αναμείχθηκε στην ενεργό πολιτική, αλλά απέτυχε να εκλεγεί στο Ι΄ Ιόνιο Κοινοβούλιο. Εκλέχθηκε όμως το 1862 στις επαναληπτικές εκλογές για το ΙΒ΄ Ιόνιο Κοινοβούλιο, στη θέση των παραιτηθέντων Γεωργίου Τυπάλδου Ιακωβάτου και Κωνσταντίνου Άννινου Χωραφά. Ως πολιτικός συντάχθηκε με τη ριζοσπαστική παράταξη και τάχθηκε κατά των προωθούμενων τότε συνταγματικών μεταρρυθμίσεων. Αναμίχθηκε στην επανάσταση στην Ήπειρο το 1854 και συμμετείχε στην εταιρεία που επεδίωκε τη σύμπραξη των Γαριβαλδινών. Πέθανε στο Αργοστόλι το 1876 και με τη διαθήκη του άφησε την περιουσία του σε ευαγή και φιλολογικά ιδρύματα και τον εθνικό στόλο. Υπήρξε πολυγραφότατος και άφησε σημαντικότατα έργα κριτικά, φιλολογικά, φιλοσοφικά, ιστορικά, φιλοσοφοϊστορικά, πολιτικά, εκπαιδευτικά καθώς και ομιλίες, επικήδειους, άρθρα σε εφημερίδες, επιμνημόσυνους λόγους κ.λπ.

      Ηλίας Τσιτσέλης, Κεφαλληνιακά Σύμμικτα, Τόμος Α',  σελίδες 216-225