Ο Μαρίνος Αντύπας γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Φερεντινάτα της Κεφαλονιάς. Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, καθώς ήρθε σε επαφή με σοσιαλιστικούς κύκλους της πρωτεύουσας και δραστηριοποιήθηκε στο κοινωνικό πεδίο. Το 1896 συμμετείχε ως εθελοντής στην επανάσταση της Κρήτης, όπου τραυματίστηκε. Η αντιπολιτευτική του δράση και έντονη κριτική που άσκησε στο Παλάτι  τον οδήγησαν το 1897 στις σκληρές φυλακές της Αίγινας. Μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε το 1900 στην Κεφαλονιά, όπου ανέπτυξε σπουδαία δράση (έκδοση εφημερίδας «Ανάστασις», ίδρυση «Λαϊκού Αναγνωστηρίου “Η Ισότης”, περιοδείες, ομιλίες κ.λπ.), χωρίς να λείπουν οι διαφόρου είδους διώξεις από τις τοπικές πολιτικές και αστυνομικές αρχές. Από τον Ιούνιο του 1906 βρέθηκε στη Θεσσαλία ως επιστάτης των κτημάτων του θείου του Γεωργίου Σκιαδαρέση, πλούσιου Κεφαλονίτη στη Ρουμανία με προοδευτικές ιδέες, ο οποίος  είχε αγοράσει μεγάλες αγροτικές εκτάσεις στο θεσσαλικό κάμπο. Εκεί ανέπτυξε πλούσια φιλοαγροτική δράση, προπαγανδίζοντας τη χειραφέτηση των φτωχών κολίγων, με αποτέλεσμα  στις 9 Μαρτίου 1907 να δολοφονηθεί στον Πυργετό από όργανο των τσιφλικάδων. Υπέρμαχος των δικαιωμάτων του ανθρώπου και κυρίως των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, επηρεασμένος από τις αναρχοσοσιαλιστικές αντιλήψεις της εποχής του, υπήρξε άνθρωπος της διεκδίκησης και της δράσης, συνεπής με τις ιδέες του.