Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1820. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1847 έφυγε για επιμόρφωση στο Μόναχο, όπου αναγορεύθηκε διδάκτορας της Ιατρικής. Μετά την επιστροφή στα Επτάνησα άσκησε το ιατρικό επάγγελμα. Παράλληλα όμως ασχολήθηκε με την πολιτική και πρωτοστάτησε στον αγώνα για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Αρχικά υπήρξε μέλος του Κόμματος των Ριζοσπαστών και αργότερα ιδρυτής του Κόμματος των Ενωτικών Ριζοσπαστών. Εκλέχτηκε πολλές φορές βουλευτής των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων νήσων. Μετά την Ένωση συνέχισε την πολιτική του καριέρα στην Ελλάδα από τη θέση του βουλευτή Ζακύνθου και συχνά του υπουργού σε διάφορες κυβερνήσεις, όπως του Κουμουνδούρου και του Τρικούπη. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της Βουλής τα έτη 1870-1871. Διακρίθηκε και ως δημοσιογράφος και το 1858 εξέδωσε τις εφημερίδες «Φωνή του Ιονίου» και «Παλιγγενεσία». Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Αυγούστου του 1888.